Δεν πρέπει να καταδικαστεί η γυναίκα 90 ετών, αλλά το Κράτος μας

Δεν πρέπει να καταδικαστεί η γυναίκα 90 ετών, αλλά το Κράτος μας

Κάποτε είχα διαβάσει την εξής φράση: ‘’ο νόμος είναι ο ιστός της αράχνης. Τα μεγάλα έντομα μπορούν να τον σκίζουν και να ξεφεύγουν, ενώ τα μικρά έντομα παγιδεύονται και τρώγονται’’.

Η κυβέρνηση και οι άνθρωποι που τη διοικούν, καθημερινά μας δείχνουν το αληθινό τους πρόσωπο το οποίο δεν μπορούν να το κρύψουν με όσα μασκαριλίκια και αν κάνουν. Δεν καταδικάζουν κανέναν αληθινό εγκληματία, κανέναν που έχει πράξει σοβαρό αδίκημα, κανέναν από όλους εκείνους που οδήγησαν στην εξαθλίωση χιλιάδες ανθρώπους. Όχι, όλη τους η αυστηρότητα εξαντλείται στον κουλουρά που θα πουλήσει ένα κουλούρι και σε μία γυναίκα 90 χρονών η οποία απλώς προσπάθησε να βγάλει τα προς το ζην πουλώντας κάποια καλτσάκια.

Μία γυναίκα προχωρημένης ηλικίας η οποία έχει την αξιοπρέπεια να προσπαθεί και σε εκείνη την ηλικία για τη ζωή της, την επιβίωση και την αξιοπρέπειά της. Και πραγματικά, είναι να απορεί κανείς πώς είναι δυνατόν ένα Κράτος που θέλει να θεωρείται δίκαιο, να μην  καταδικάζει κανέναν αληθινό εγκληματία και να εξαντλεί όλη του την αυστηρότητα σε ανθρώπους που απλώς μάχονται για τη ζωή τους, σε φτωχούς ανθρώπους που μάχονται για τη ζωή τους. Πραγματικά, μόνο ντροπή μπορεί να αισθανθεί κάποιος για την απανθρωπιά και μία κοινωνία η οποία ‘’διυλίζει την κάμηλον’’.

Όλα μας τα προβλήματα, όλη την ανηθικότητα της κοινωνίας μας την πλήρωσε μία υπερήλικη γυναίκα. Δεν πρέπει να καταδικαστεί η γυναίκα 90 ετών, αλλά το Κράτος μας και οι άνθρωποι που το αποτελούν…

Κείμενο: Μαρία Σκαμπαρδώνη

 

 


Εκτύπωση   Email